അമ്മ

മാതൃ പാദങ്ങളില്‍ പൂജാ മലരായ്  

വീഴുവതിലും  ഭാഗ്യം എന്തുള്ളു മണ്ണില്‍?

ഗര്‍ഭ  പാത്രത്തില്‍ പത്തു മാസം ചുമന്നു 

ഊഴിയില്‍ പൈതല്‍  ജാതനാകും മുന്നേ....

ഭൂജാതനായാല്‍  സ്വന്തം സ്വപ്നങ്ങളില്‍ 

ചുമക്കുന്നു അവളവനെ    മരണം വരെ!!!!

ഈറ്റില്ലത്തില്‍ പ്രാണന്‍ പിടയുമ്പോഴും 

 പ്രാര്‍ത്ഥനയോടെ കേഴുന്നു കുഞ്ഞിനായി...

വേദനയെല്ലാം മറന്നു തന്‍ കുരുന്നിന്  

അമൃത്  ഏകുന്നു ആ   വരളുന്ന   ചുണ്ടുകളില്‍...

പൊക്കിള്‍ക്കൊടിയുടെ ബന്ധം മുറിയുമ്പോള്‍ 

മുറിയാത്ത  ബന്ധമായി മുറുകുന്നു സ്നേഹ  ബന്ധം...

അഴിയാത്ത  ബന്ധങ്ങള്‍ അഴിച്ചിടുവാന്‍ ,

മറവിയില്‍ എന്നേക്കുമായ്  തളച്ചിടുവാന്‍ 

കഴിയാത്ത  സ്നേഹ  നൊമ്പരത്തിന്‍ 

കാല്‍ക്കലെന്‍ അക്ഷര  പ്രണാമം...ആ...

ഓര്‍മ്മകള്‍ക്ക്  മുന്നില്‍ സാഷ്ടാങ്ക  നമസ്കാരം....